مصر باستان خاستگاه اولین اکستنشن مو

 در سال‌های اخیر استفاده از اکستنشن مو برای افزایش طول مو و حجم آن بسیار مورد استقبال قرار گرفته است. اگر خاطرتان باشد در دهه‌های گذشته بسیاری از افراد کم‌مو از کلاه‌گیس استفاده می‌کردند. آرایشگرها برای درست کردن شینیون موهای اضافه مصنوعی را در لابه‌لای موها کار می‌کردند تا شینیونی زیبا ایجاد کنند تا اینکه استفاده از اکستنشن متداول شد. اما شاید کنجکاو باشید بدانید اولین اکستنشن مو در جهان در کجا و در چه زمانی ایجاد شده است؟

اکستنشن مو روشی برای بلند کردن و پرپشت کردن موهاست که باید توسط یک مرکز زیبایی باتجربه و با استفاده از وسایل مرغوب انجام شود. اگر به دنبال روشی هستید که اکستنشن ماندگارتری را به شما هدیه دهد از اکستنشن لیزری استفاده کنید. این روش مخصوصا برای قسمت جلوی سر که موهای ظریف‌تری دارد مناسب‌تر است.

اهمیت زیبایی مو در مصر باستان

مصریان باستان به زیبایی مو حتی پس از مرگ نیز اهمیت می‌دادند. در مقبره‌های مصریان شانه‌ها و سنجاق‌سرهای مختلف یافت شده است. استفاده از روغن‌های گیاهی برای تقویت و زیبایی مو در مصر باستان بسیار پررونق بود. روغن‌ها مو را نرم می‌کردند و رشد آن را بهبود می‌بخشیدند. روغن کندر یکی از پراستفاده‌ترین روغن‌ها بود. روغن کرچک هم برای جلوگیری از سفید شدن و ریزش مو مورد استفاده قرار می‌گرفت.

در مصر باستان فقط زنان اشرافی موهای خود را بلند می‌کردند. افراد عادی ندیمه‌ها و کارگران باید موهای خود را کوتاه نگاه می‌داشتند. از موهای کوتاه‌شده برای ثروتمندان و اشراف کلاه‌گیس می‌ساختند و از گل و مروارید تاج برای تزیین موها درست می‌کردند. برای قرمز کردن موها از حنا استفاده می‌کردند. حتی برای درمان شوره سر خمیری از جوی آسیاب‌شده و نوعی گندم می‌ساختند و آن را بر روی پوست سر می‌گذاشتند تا شوره سر از بین برود.

جمجمه‌ای در یک قبر در مصر یافت شده که متعلق به زمان آخناتون فرعون مصر در ۱۳۰۰ سال قبل از میلاد است. بر روی این جمجمه موهایی وجود دارد که نشان می‌دهد اولین اکستنشن مو در جهان در آن دوران انجام شده است.

مصریان باستان اهمیت زیادی برای زیبایی و آرایش مو و صورت قائل بودند. نفرتیتی ملکه مصر باستان و همسر آخناتون، سرمه مخصوص به خود را داشت و کلئوپاترا نماد زیبایی زنان عصر باستان کتابی درباره رازهای زیبایی و آراستگی نوشته است. کلئوپاترا برای لطافت پوست با گلاب و عصاره گل‌های سرخ و یا مخلوط شیر و عسل حمام می‌کرد و از ماسک صورت ترکیبی از مواد مختلف استفاده می‌کرد.

در مصر باستان آرایش مو و صورت فقط مختص اشراف نبود. کارگران مصری با اینکه از نظر معیشتی در سطح پایینی قرار داشتند به جای بخشی از دستمزد خود روغن زیتون دریافت می‌کردند تا به برای پوست و موی خود از آن استفاده کنند.

در مصر باستان هم مردان و هم زنان آرایش می‌کردند. این آرایش فقط برای زیبایی نبود بلکه برای انجام بسیاری از آیین‌های مذهبی باید از مواد آرایشی استفاده می‌کردند.

آرایش چشم در مصر باستان اهمیت ویژه‌ای داشت. در وسایلی که از مقبره‌ها یافت شده سایه چشم و جوهر هندی برای مژه‌ها و ابروها دیده می‌شود. بادام سوخته یکی از موادی بود که برای رنگ کردن ابرو از آن استفاده می‌شد. مصریان دریافته بودن از مخلوط کردن محلول سرب و سرمه ماده‌ای برای خط چشم بسازند که زیبایی دوچندانی به چشمان آنها ببخشد.

برای آرایش‌های قهوه‌ای هم از خاک رس و اکسید آهن استفاده می‌کردند. با آسیاب کردن مواد حاوی مرمر سبز پودری به دست می‌آمد که با آن آرایش‌های سبزرنگ را انجام می‌دادند. مصریان باستان برای ساخت رژلب مواد معدنی رنگی را با انواع روغن و موم زنبور عسل مخلوط می‌کردند و از آن استفاده می‌کردند.

باستان‌شناسان با مطالعه لوح‌ها و سایر آثار باستانی متوجه شدند زنان مصر باستان برای زیبایی و درخشندگی پوست و موی خود از گیاه آلوئه‌ورا نیز استفاده می‌کردند. رازهای زیبایی زنان مصر همچنان برای پژوهشگران اهمیت دارد و به دنبال کشف رازهای تازه هستند